• مانع پیشرفت تولید در کلاس جهانی^[۴۱]: روش های سنتی ارزیابی به صورت مانعی بر سر تولید در کلاس جهانی بود و می توانست منجر به این شود که مدیران زمان و هزینه بیهوده ای را صرف خوب جلوه دادن اوضاع کنند. همچنین با توجه به نرخ های تولید بالا، حسابداری نیازمند اطلاعات جزئی بود که فراهم آوردن این اطلاعات بسیار هزینه بر بود.

• اطاعت از نیازمندی های حسابداری مالی: جهت ارزش داشتن سیستم های مدیریت حسابداری، این سیستم ها می بایست بر روی روش ها و فرضیات دیگری جز حساب های مالی بنا می شدند.

به عقیده آمبل^[۴۲] و استیکانت^[۴۳](۱۹۹۰) فرضیاتی که روش های مدیریت حسابداری بر آن استوار بودند، دیگر اعتبار ندارد؛ زیرا این فرضیات حالت محلی دارند. این فرضیات که باعث عدم اعتبار آنها شده است عبارتند از:

• «هزینه کل سیستم برابر است با جمع هزینه هر عملیات» : این فرضیه به دلیل تخصیص یافتن هزینه های سربار، غیر معتبر است.

• «در کل، هزینه هر عملیات متناسب است با هزینه کارگر مستقیم آن عملیات» : برخی عملیات مکانیزه شده اند و اصلاً هزینه کارگر مستقیم در آنها وجود ندارد.

• «کل هزینه مستقیم، بدون در نظر گرفتن هزینه مواد، متناسب است با جمع هزینه­ های کارگر مستقیم» : هزینه های کارگر مستقیم تنها بخش کمّی از کل هزینه بسیاری از سیستم ها است.

• • «رویه هزینه استاندارد، که نسبت سربار به کارگر را محاسبه می کند، می تواند برای تخمین اثر هر عمل بر روی کل هزینه سیستم مورد استفاده قرار گیرد» : اگر نسبت سربار به کارگر غیر معتبر باشد، عکس آن نیز معتبر نخواهد بود.

• «در عملیات تولیدی، اثر بهینه سازی تصمیمات محلی، با ارزیابی آن توسط اثر آن بر روی هزینه عملیات، بهینه ساز کل سیستم است» : بهینه سازی برخی تصمیمات محلی ممکن است اثر غیر بهینه در دیگر بخش ها داشته باشد.

• «کلید دست یابی به بهینگی جهانی، دست یابی به بهینگی محلی است» : برخی بهینه­سازی های محلی می توانند با هم در تضاد باشند.

• با توجه به این مشکلات، سیستم های ارزیابی عملکرد سنتی امروزه غیر معتبرند.

  • • 1. 1. سیستم های اندازه گیری عملکرد نوین

       

       

   

   

علاوه بر مشکلات سیستم های اندازه گیری عملکرد سنتی، دلایل زیادی برای نیاز به سیستم های اندازه گیری عملکرد مدرن در صنایع تولیدی وجود دارد. برخی از این دلایل بدین شرح اند : مشتریان نیاز به کیفیت و استانداردهای بالاتری دارند. عملکرد، انعطاف و روش های مدیریتی در طرح های تولیدی به طور قابل ملاحظه ای تغییر کرده اند. همان طور که سامزان ها روش های تولید در تراز جهانی را مطرح می کنند، به روش های جدیدی برای اندازه گیری و کنترل طرحهای تولیدی خود نیاز دارند. سیستم های اندازه گیری عملکرد سنتی برای اندازه گیری فعالیت ها در کلاس جهانی غیر معتبرند؛ زیرا زمینه رقابت در سازمان را به وجود نمی آورند (بری، آ.جی، کوآد، آ. اف، هریز، ای. پی، اوتلی، دی. تی، استرینگر، سی. ۲۰۰۹)^[۴۴].

• • • 1. 1. مقایسه دیدگاه های سنتی و نوین در ارزیابی عملکرد

       

       

   

   

در دیدگاه سنتی، مهم ترین هدف ارزیابی، قضاوت و ارزیابی عملکرد مورد نظرمی باشد، در حالی که در دیدگاه مدرن، فلسفه ارزیابی بر رشد و توسعه و بهبود ظرفیت ارزیابی شونده متمرکز شده است. سایر تفاوت های این دو دیدگاه را می توان به صورت زیر بیان کرد :

• • • نقش ارزیابی کننده : در دیدگاه سنتی ارزیابی، قضاوت و ارزیابی کرده و نقش قاضی را ایفا می کند. اما در دیدگاه نوین، ارزیابی کننده هادی و مشورت دهنده است.

   

  • دوره ارزیابی : در دیدگاه سنتی تمرکز بر عملکرد گذشته قرار گرفته است ولی در دیدگاه مدرن تمرکز بر دیدگاه آینده و بهبود امور می باشد.

• • • • 1. 1. گسترش نوآوری

         

         

     

     

یکی از تئوری های مفهوم تطبیق و پذیرش فناوری، تئوری گسترش نوآوری است. این تئوری به بررسی چگونگی ، چرایی و نرخ گسترش ایده ها و فناوری های جدید در جامعه می پردازد. هرچند مفهوم گسترش نوآوری در قرن نوزدهم مطرح شده بود اما این مفهوم با مطالعاتی که توسط راجرز^[۲۰] روی پانصد مورد مختلف انجام گرفت به یک نظریه قوی تبدیل شد.
راجرز (۱۹۹۵) تئوری گسترش نوآوری را اینگونه تعریف می کند: “شناسایی چگونگی گسترش و عمومیت پیدا کردن یک پدیده جدید در طول زمان در یک جامعه “. او بیان می کند که ” یک نوآوری درواقع یک ایده یا عملی است که برای افراد تازگی داشته و قبلا با آن برخورد نکرده بودند ” ( Rogers,1995 ,p11 ) . او در مطالعات خود چهار فاکتور کلیدی که در فرایند گسترش نوآوری تاثیر گذار هستند را مشخص کرده است؛ این فاکتورها عبارتند از : ماهیت نوآوری ، نحوه انتقال اطلاعات درباره نوآوری از فردی به فرد دیگر، مدت زمانی که برای گسترش یک نوآوری نیاز است و در آخر جامعه ای که فناوری جدید در آن معرفی می شود. تحقیقاتی که در زمینه گسترش یک نوآوری انجام می گیرند تاثیر این چهار فاکتور بر یکدیگر و بر سایر فاکتورها را مورد بررسی قرار می دهند چرا که نسبت های متفاوت این فاکتورها باعث کاهش یا افزایش سرعت پذیرش در یک جامعه می شود ( Rogers,1995 ) .

راجرز گزینش کنندگان نوآوری ها را بر اساس میزان استقبالی که از نوآوری می کنند به پنج گروه تقسیم بندی کرده است؛ این تقسیم بندی را در شکل ۴٫۲ مشاهده می کنید. او بیان می کند که هرچه از زمان معرفی یک نوآوری سپری شود، گروه های جدید آن را مورد پذیرش قرار می دهند و بر این اساس افرادی را که در اولین فرصت خود را با نوآوری جدید منطبق می کنند در گروه ” نوآوران “^[۲۱] قرار میدهد و به همین ترتیب سایر گروه ها عبارتند از : اقتباس گران اولیه^[۲۲] ، اکثریت اولیه^[۲۳] ، اکثریت متاخر^[۲۴] و عقب ماندگان^[۲۵] .
شکل ‏۲‑۴: تقسیم بندی استقبال کنندگان ( ۱۹۹۵Rogers, )
در شکل ۴٫۲ ، نمودار تیره نشان دهنده فرایند استقبال گروه های پنج گانه از نوآوری می باشد. پس از اینکه همه گروه ها خود را با نوآوری تطبیق دادند ، سهم بازار به مرحله اشباع خود می رسد (نمودار روشنتر) .
همچنین راجرز استقبال جامعه از نوآوری را یک فرایند تصمیم گیری پنج مرحله ای می داند؛ این مراحل در شکل ۵٫۲ به تصویر کشیده شده است که نشان دهنده مراحل دانش، ترغیب ، تصمیم ، پیاده سازی و تایید می باشد . وقتی افراد از وجود یک نوآوری مطلع می شوند ( مرحله آگاهی ) سعی می کنند از ارزش تولید شده توسط آن مطلع شوند ( مرحله ترغیب ) ، پس تصمیم بر امتحان و پیاده سازی آن خواهند گرفت ( مرحله تصمیم و پیاده سازی ) و در نهایت نتیجه تصمیم خود را مورد بررسی قرار می دهند که آیا این نوآوری برای آنها کاربرد دارد یا خیر ( مرحله تایید ) ( Rogers,1995 ) .
شکل ‏۲‑۵: فرایند تصمیم گیری پذیرش نوآوری (۱۹۹۵ Rogers, )
نظریه گسترش نوآوری راجرز یکی از مفیدترین نظریه ها در سنجش میزان استقبال از یک تکنولوژی جدید است و تفاوت در نتایج بدست آمده از این نظریه بیانگر این نکته است که بعضی از افراد یا گروه ها یا جوامع مقاومت بیشتری در برابر تغییرات و نوآوری ها از خود نشان می دهند و بعضی دیگر به راحتی خود را با این نوآوری ها وفق می دهند. این تفاوت در میزان استقبال یکی از خصوصیات نوآوری ها در زمینه دولت الکترونیک هم می باشد؛ بعنوان مثال مقاومت در برابر پیاده سازی ارتباطات با دولت از طریق صفحات وب می تواند بیانگر تردید افراد نسبت به این روش جدید باشد ( Atif Igbal , 2010 ) .
تاکنون افراد زیادی از نظریه گسترش فناوری برای تشریح الگوی پذیرش و پیش بینی میزان موفقیت پیاده سازی یک ایده ، محصول یا فرایند جدید در زمینه های گوناگون اقتصادی ، بازاریابی ، جامعه شناسی ، پزشکی و سایر رشته ها استفاده کرده اند ( Brown,1981; Haygerstrand,1967 ) . مطالعه حاضر نیز برای بررسی و تحلیل دیدگاه و برداشت مردم از سیستم رای گیری آنلاین از این نظریه بهره خواهد برد چرا که تمایل اشخاص به استفاده از تکنولوژی به برداشت آنها از آن تکنولوژی وابسته است ( Agarwal and Prasad, 1998 ) .

• • • • 1. 1. مدل پذیرش فناوری

         

         

     

     

پس از آشنایی با ابعاد تئوری گسترش فناوری ، با رویکرد دومی که به تحلیل فرایند پذیرش و تطبیق تکنولوژی می پردازد آشنا می شویم. گرایش افراد برای استفاده از تکنولوژی های جدید در مدل پذیرش فناوری مورد بررسی قرار می گیرد ( Davis, 1989 ) . پذیرش فناوری مدلی است که بطور خاص به پیش بینی و بررسی گرایش افراد به تکنولوژی های جدید در زمینه رایانه می پردازد ( Hu et al , 1999 ) .
شکل ‏۲‑۶: مدل پذیرش فناوری (۱۹۸۹ Davis , )
مدل پذیرش فناوری که در شکل ۶٫۲ نشان داده شده است به این نکته اشاره می کند که نگرش افراد نسبت به مواردی چون سهولت بکارگیری یک سیستم^[۲۶] و مزایای آن نسبت به سیستم قبلی^[۲۷] روی گرایش آنها برای استفاده از سیستم های جدید مثل انتخابات آنلاین تاثیر گذار است ( Davis ,1989 ) بنابراین در این پژوهش از مدل پذیرش فناوری برای بررسی این نگرش ها استفاده کرده و میزان استفاده احتمالی شهروندان از سیستم انتخابات الکترونیکی را تخمین می زنیم. البته با توجه به اینکه هنوز رای گیری اینترنتی در کشور پیاده سازی نشده است، برای انجام این تخمین، در مرحله جمع آوری داده ها که بصورت پرسشنامه خواهد بود سوالاتی برای مشخص کردن میزان سهولت استفاده از اینترنت و مزایای استفاده از آن مطرح می شوند و در نهایت نتیجه بدست آمده را به مشارکت در رای گیری آنلاین تعمیم خواهیم داد.

• • • • 1. 1. تئوری اعتماد

         

         

     

     

رویکرد سومی که در مبحث پذیرش و تطبیق فناوری مورد بحث قرار می گیرد، نظریه اعتماد می باشد. اعتماد از دو بعد قابل تعریف است ( Driscoll, 1978 ) :

شکل(‏۳‑۱۰):فین مرطوب

برای این مسئله ،روش تحلیلی تقریبی آدومیان( ADM)رابرای پیش بینی عملکردکلی فین به طور کامل مرطوب و همچنین فین های تا حدی مرطوب با در نظر گرفتن یک رابطه چند جمله ای درجه سه بین رطوبت ویژه و دمای سطح فین پیشنهاد شده است.

همبستگی رابطه سایکرو متریک بین رطوبت ویژه از هوا اشباع شده ودمای حباب خشک( DBT)، یک رابطه درجه سوم است که به دلیل افزایش سطح دقت و صحت نتیجه در مقایسه با مدل خطی در نظر گرفته شده است.
فین مستقیم با ضریب هدایت حرارتی ثابت(  ) ، عرض واحد، ثابت ضخامت  و طول  در این مسئله در نظر گرفته شده است در شکل(‏۳‑۱۰)فین های یک بعدی معمولی با سیستم مختصات توضیح داده شده است.
فین به یک سطح با دما اولیه  متصل شده و به هوای اطراف با دمای حباب خشک  (  ) گسترش یافته است.
انتقال حرارت از هوای اطراف به سطح فین توسط انتقال حرارت همرفتی انجام گرفته و در نهایت آن را از طریق فین هدایت می کند. اگر دمای سطح فین پایین تر از دمای نقطه شبنم هوای اطراف باشد، رطوبت در سطح فین بوسیله تحول گرمای نهان میعان و در نتیجه متراکم شده و سطح فین مرطوب می شود.
در این شرایط، انتقال جرم به طور همزمان با انتقال حرارت بر روی سطح فین رخ می دهدکه بسته به درجه حرارت نوک، درجه حرارت پایه و نقطه شبنم هوای اطراف، سطح فین می تواند به طور کامل خشک، تا حدی مرطوب و یا به طور کامل مرطوب باشد. برای سطح به طور کامل مرطوب، درجه حرارت نوک فین کمتر از نقطه شبنم است. برای حالت نیمه مرطوب هنگامی که درجه حرارت نقطه شبنم بین درجه حرارت پایه و نوک قرار گیرد اتفاق می افتد.و برای وضعیت سطح خشک دمای نقطه شبنم کمتر یا مساوی دمای پایه است. برای توسعه مدل های نظری، مواد فین ایزوتروپ( همسانگرد)، ضریب انتقال حرارت همرفتی ثابت، و درجه حرارت محیط و پایه ثابت فرض شده است. برای استخراج معادله انرژی در فین مرطوب، ناحیه افزایشی گرفته شده است.
از آنجا که رطوبت هوا بر روی سطح تنها هنگامی اتفاق می افتد که درجه حرارت سطح کمتر از نقطه شبنم هوای اطراف باشد بنابراین، لازم است تا به طور جداگانه، معادله انرژی برای سطوح کاملاًمرطوب و نیمه مرطوب را تعیین کنیم.
برای انتقال حرارت ناچیز در ضخامت سطح، معادله تعادل حرارتی حالت یک بعدی پایا برای شرایط کاملاً مرطوب و نیمه مرطوب را می توان به شرح زیرنوشت:
برای حالت کاملا مرطوب:

(‏۳‑۷۷)

برای حالت نیمه مرطوب:

(‏۳‑۷۸)

طول ناحیه خشک برای حالت نیمه مرطوب است. تنها پس از برآورد دمای نوک قابل درک است که آیا سطح خشک ، به طور کامل مرطوب و یا نیمه مرطوب است.
اگر درجه حرارت نوک کمتر یا برابر نقطه شبنم هوای اطراف باشد، سطح فین به طور کامل مرطوب(  )می شود. هنگامی که درجه حرارت نقطه شبنم پایین تر از نوک و بالاتر از پایه (  )باشد سطح نیمه مرطوب است.
از قیاس چیلتون، -کولبرن ^[۵۱][۴۷]ضریب انتقال حرارت و جرم را می توان بوسیله رابطه زیر نوشت:

(‏۳‑۷۹)

با جایگذاری رابطه(‏۳‑۷۹) در معادلات (‏۳‑۷۷) و (‏۳‑۷۸)وخواهیم داشت:

۵- µl 100 از شیره استخراج شده را برای انجام آزمون استفاده می‌کنیم.

۱-زرده وسفیده تخم مرغ را در یک تویوپ تمیز می ریزیم به هم می زنیم تا یک ماده یکنواخت به دست اید
۲-۱میلیتر از نمونه را با ۳ میلیتر آب مقطر مخلوط کرده و در یک تیوپ پلاستیکی مقاوم به حرارت به قطر ۱/۵ cm میریزیم و حرارت می دهیم
۳-نمونه ها را به مدت ۱۲ دقیقه در دمای ۱۰۰ در حمام اب گرم قرار می دهیم
۴-به مدت ۳۰-۲۰ ثانیه آن را مخلوط می کنیم تا از لخته شدن آن جلوگیری کنیم و سپس آن را در دمای اتاق می گذاریم تا سرد شود
۵-۱۰۰میکرولیتر از مخلوط را برای آزمون استفاده می کنیم.
برای آماده سازی نمونه های شیر به روش تخم مرغ عمل می کنیم.
نحوه انجام آزمون:
۱- با یک قیچی تعداد تویوپی که برای آزمون نیاز هست را بریده و استفاده می‌کنیم. مواظب باشید که فویل یا سرپوش تویوپ‌های باقی مانده برداشته نشود تا از خشک شدن آن‌ ها جلوگیری شود و به سرعت آن را به دمای ۱۶-۴ درجه سانتیگراد برگردانید.
۲- تویوپ‌ها را برای حفاظت بیشتر در یک جعبه به صورت ایستاده نگهداری کنید سرپوش‌های تویوپ را برداشته و ml 100 از نمونه آماده شده را توسط پیتی که در کیت وجود دارد به تویوپ‌ها اضافه کنید. می توان یک نمونه کنترل منفی یا یک نمونه کنترل مثبت که با اسقفاده از استانداردهای آنتی‌بیوتیک مورد نظر آلوده شده در یک تویوپ دیگر در کنار تویوپ حاوی نمونه داشته باشیم.
۳- تویوپ‌ها را برای ۲۰ دقیقه در دمای اتاق انکوبه کنید.
۴- تویوپ‌ها را برگردانده و محتویات آن را خارج کنید. تویوپ‌ها را با آب مقطر چند بار پر و خالی کنید تا شسته شوند. تمام آب مورد شستشو را با برگرداندن تویوپ بر روی یک دستمال یا حوله کاملاً خارج کنید تا قطره‌ای آب در تویوپ باقی نماند. برای ۴ بار عمل شستشو را انجام دهید.
۵- تویوپ‌ها را با یک سرپوش چسبنده پوشانده و آن را در دمای ۶۵ درجه سانتیگراد انکوبه کنید.
۶- هنگامی که نمونه کنترل منفی به رنگ زرد درآمد باید انکوباسیون متوقف شود. که حدوداً مدت زمان برای دیدن این نشانه ۳-۲ ساعت است.
۷- تویوپ‌ها را از کنار نگاه کنید و نتیجه را بخوانید و هر نمونه را با نمونه کنترل منفی مقایسه کنید.
رنگ بنفش مایل به قهوه‌ای نشانه مثبت بودن و رنگ زرد نشانه منفی بودن آزمون است. هر رنگی به غیر از رنگ نمونه کنترل منفی نشانه این است که نمونه‌ها حاوی آنتی‌بیوتیک هستند. اگر جواب‌های بدست آمده مشکوک باشد باید آزمون دوباره انجام شود.

روش کوروماتوگرافی مایع

کروماتوگرافی مایع در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ کشف شد. امروزه به طور گسترده از آن برای خالص سازی و استخراج مواد استفاده می‌کنند. در صنایعی همچون داروسازی، بیوتکنولوژی، پلیمر و صنایع مواد غذایی از آن استفاده می‌شود. بیشتر از یک دهه است که کوروماتوگرافی مایع به عنوان یک روش مؤثر برای انواع مواد به کار گرفته شده است.
در روش کوروماتوگرافی مایع نیاز به مواد فرار نیست. در نتیجه این یک مزیت نسبت به روش GC به حساب می‌آید. کوروماتوگرافی مایع براساس تزریقی کوچک از نمونه مایع در یک بخار مایع به نام فاز متحرک استوار است. که در یک ستون با ذره‌هایی ثابت محصور شده است.
جداسازی مخلوط مورد نظر و اجزای تشکیل دهنده آن به درجه تحمل و نگهداری هر جزء در ستون بستگی دارد. اندازه هر جزء در ستون به وسیله جزء‌بندی بین فاز مایع متحرک و فاز ساکن تعیین می‌گردد. در کوروماتوگرافی مایع این جزء‌بندی بر اثر تقابل مواد حل نشده موجود در فاز ساکن و مواد حل نشده در فاز مایع است. بنابراین برعکس روش GC هر تغییر در فاز مایع باعث یک تغییر بزرگ بر روی جداسازی مواد می‌شود. وقتی مواد تحرک مختلف داشته باشند در زمان‌های مختلفی در ستون دیده می‌شوند.
جدا کننده‌های مختلفی وجود دارند که می‌توان در فاز مایع از آن استفاده کرد. این دستگاه مواد موجود در فاز مایع را شناسایی می‌کند و آن را به سیگنال‌های الکتریکی برمی‌گرداند. قابل ذکر است هرگونه تغییر در شرایط اپراتور باعث می‌شود که بر روی زمان نگهداری و ابقا تاثیر گذار باشد و باعث مخدوش شدن جواب نهایی گردد. زمان ابقا زمانی است که بین تزریق و جداسازی تعریف شده است. در ادامه اجزاء دستگاه HPLC را توضیح می‌دهیم.

فاز متحرک

انتخاب صحیح ترکیب درصد و نوع فاز متحرک در انجام مؤثر آزمایش‌ها بسیار مهم می‌باشد، زیرا فاز متحرک متغیری است که برای جداسازی موفق نقش مهمی برعهده دارد. اما دامنه انتخاب ما به دلیل ستون و فاز ساکنی که انتخاب می‌کنیم محدود است و تمایز (مشخصه) اصلی بین کروماتوگرافی فاز معکوس و فاز نرمال می‌باشد. در سیستم فاز نرمال، حلال‌های غیرقطبی مانند هگزان یا ایزواکتان به کار می‌رود. در حالیکه در فاز معکوس از حلال‌های قطبی مانند انتخاب فاز متحرک مناسب با توجه به خواص فیزیکی حلال انجام می‌گیرد. فاکتورهایی که در این گزینش می‌تواند به ما کمک کند عبارتند از: قطبیت، قابلیت حل شدگی با حلال‌های دیگر، بی اثر بودن از لحاظ شیمیایی، طول موج نقطه قطع فرابنفش و سمیت. ضریب قطبیت معیاری از قابلیت یک حلال برای شستن یک جزء از درون ستون است.
در جدول ۳-۱ خلاصه‌ای از حلال‌های رایج که به عنوان فاز متحرک مورد استفاده قرار می‌گیرند ارائه شده و همچنین به بعضی از پارامترها که نقش مهمی در انتخاب فاز متحرک مناسب دارند اشاره شده است.
جدول ‏۳‑۱: حلال‌های متداول برای فاز متحرک در HPLC

۲-۴-۸- دما
ضریب رسانش حرارتی موثر و حرکت براونی نانوسیال با دما افزایش می­یابد. چوی و همکاران [۱۲] با انجام آزمایش تجربی روی مخلوط آلومینیوم–آب چگونگی تغییرات ضریب رسانش حرارتی با دما را نشان دادند. شکل (۲-۸) نشان می­دهد که با افزایش دمای نانوسیال ضریب رسانش حرارتی نانوسیال نسبت به سیال پایه افزایش می­یابد.

شکل ۲-۸- نمودار تغییرات ضریب رسانش حرارتی موثر نسبت به دما برای مخلوط آلومینیوم–آب [۱۲]

۲-۵- انواع نانو ذرات
نانو ذرات به سه دسته نانو سیالات سرامیکی، نانو سیالات فلزی و نانو سیالات حاوی نانو لوله های کربنی و پلیمری تقسیم می شود که به اختصار به معرفی آنها پرداخته می شود.
۲-۵-۱- نانو سیالات سرامیکی
نانو سیالات سرامیکی اولین نوعی بود که توسط گروه ^[۲۹]ANL ساخته شد. اولین تحقیق در این زمینه اندازه گیری رسانایی سیالاتی بود که شامل ذرات AL₂O₃و Cuo در آب و اتیلن گلیکول بودند ]۱۸[. آنها از درصد حجمی %۵-۱ استفاده کردند و مشاهد شد وقتی اتیلن گلیکول استفاده می شود یک افزایش ۲۰% با نسبت حجمی ۴% CuO بدست می آید، افزایش رسانایی وقتی از آب استفاده شد کمتر بود یک افزایش ۱۲% با نسبت حجمی ۵/۳% CuO.
مدل ماکسول اصلی به صورت زیر است ]۱[:

(۲-۲)

در هر دو مدل، ^[۳۰]K_eff: رسانایی گرمایی مؤثر، K_f: رسانایی گرمایی سیال، K_s: رسانایی گرمایی ذرات جامد، n: فاکتور ضریب شکل (برای کره ۳ و برای سیلندر ۶) و نسبت حجمی  نانو ذرات.
ژی و همکارانش ]۱۹[ رسانایی گرمایی نانو سیال شامل Al₂o₃با ذرات ریزتر از (nm2/3- 2/1) را اندازه گیری کردند. آنها علاوه بر اثر سیال پایه اثر اندازه ذره را نیز دیدند. بنابراین مشخص شد که ذرات اکسید سرامیکی که خود رسانایی گرمایی بالایی ندارند، می توانند باعث افزایش رسانایی گرمایی نانو سیالات شوند. دلیل اصلی که باعث شده تحقیقات زیادی درباره نانوسیالات با ذرات اکسیدی انجام شود در دسترس بودن آنهاست.
مورشد و همکاران [۲۰]، به بررسی اثر شکل هندسی ذرات نانوی TiO₂ در سیال پایه­ آب روی ضریب رسانش حرارتی موثر نانوسیال پرداختند. در این کار از ذرات نانو به شکل کروی با قطر nm15 و به شکل غیر کروی با ابعاد nm10× ۴۰ استفاده کردند. مشاهدات نشان می­دهد که حدود ۳۳ درصد برای ذرات غیر کروی و ۳۰ درصد برای ذرات کروی، ضریب رسانش حرارتی موثر نانوسیال افزایش یافته است.
۲-۵-۲- نانو سیالات فلزی
با اینکه پتانسیل نانو سیالات در افزایش انتقال حرارت از همان نانو سیالات همراه با ذرات سرامیکی مشخص بود، ولی با این حال نانو سیالات با پایه ذرات فلزی قدم بزرگی روبه جلو بود.
ایستمن و همکارانش ]۲۱[ یک افزایش ۴۰% رسانایی با نسبت حجمی ۳/۰% با ذرات nm10 مس معلق در اتیلن گلیکول را گزارش داد این گزارش به روشنی اثر ذرات را نشان می دهد و پتانسیل نانو ذرات با ذرات کوچکتر را نشان می داد.
پاتل و همکارانش ]۲۲[ برای اولین بار از طلا و نقره برای ساختن نانو سیال در سیال پایه آب استفاده کردند. آنها همچنین از یک شیوه سیم داغ برای اندازه گیری رسانایی گرمایی استفاده کردند. مهمترین مشاهده آنها در این مطالعه افزایش قابل توجه رسانایی گرمایی برای مقادیر ناچیز غلظت ذرات بود.
ژی و همکارانش ]۲۳[ مطالعه ای بر روی وابستگی رسانایی گرمایی مخلوط سیال- نانو ذره با سیال پایه را آغاز کردند. این محققان اثر پخش شدگی Al₂O₃ -  را در آب یونیزه، گلیسرول و مخلوط آب روغن پمپ، مخلوط آب- اتیلن گلیکول را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که نرخ رسانایی گرمایی با افزایش رسانایی گرمایی سیال پایه کاهش می یابد.
۲-۵-۳- نانو سیالات، حاوی نانو لوله های کربنی و پلیمری
بزرگترین افزایش در رسانایی گرمایی توسط چوی و همکارانش ]۲۴[ ارائه گردید، که یک افزایش ۵۰% در رسانایی گرمایی با ۱% نسبت حجمی نانو لوله ها را نشان می دهد. دو عامل در افزایش غیرعادی رسانایی گرمایی مهمتر به نظر می آید. اول، رسانایی گرمایی نانو لوله های کربنی بسیار بالا است (w/m.k 3000). دوم، نانو لوله ها نسبت طول به عرض(  ) بسیار زیادی دارند. ژی و همکارانش ]۲۵[ رسانایی گرمایی MWCNT^[31] با قطر متوسط nm15در اتیلن گلیکول اندازه گرفتند، مشاهده شد که افزایش بیشتری برای نسبت حجمی مشابه در سیال که رسانایی گرمایی کمتری دارد بوجود می آید.
۲-۶- نظریه هایی بر نانو سیالات
۲-۶-۱- روابط تئوری ارائه شده در زمینه ضریب رسانش حرارتی موثرنانوسیال
تاکنون تلاشهای زیادی برای پی بردن به علت افزایش زیاد رسانایی گرمایی نانو سیالات انجام شده است. از حرکت ساده براونی گرفته تا مدلهای پیچیده. در طول سالهای گذشته تلاشها شدت بیشتری پیدا کرده است ولی هنوز به نظر می رسد که به نتیجه مطلوب نرسیده باشند. ماکسول برای اولین بار [۱]، رابطه­ای برای ضریب رسانش حرارتی موثر برای مخلوط ذرات معلق در ابعاد میکرو در سیال ارائه کرد که این رابطه در ابعاد نانو نیز بسیار مورد استفاده قرار گرفته است، البته این رابطه بسیار ساده بوده و تنها برای اثر نسبت حجمی نانوسیال در ضریب رسانش حرارتی موثر برای ذرات نانو کروی در نظر گرفته شده است. مدل ماکسول برای رسانایی گرمایی مخلوط جامد – سیال با ذرات نسبتاً بزرگ و درصد حجمی پایین ذرات بسیار مناسب است. رابطه آن به صورت زیر است[۱]:

(۲-۳)

فرمول ماکسول نشان می دهد که رسانایی گرمایی مؤثر به رسانایی گرمایی ذرات کروی، سیال پایه و نسبت حجمی ذرات جامد بستگی دارد.
همیلتون و کروسر [۲]، رابطه­ ماکسول را کامل نموده و رابطه ای برای رسانش حرارتی ارائه نمودند که در آن علاوه بر اثر نسبت حجمی نانوذرات، اثر شکل و اندازه ی آن ها نیز در نظر گرفته شده است..

(۲-۴)

که در آن k_eff رسانایی گرمایی مؤثر، K_f رسانایی گرمایی سیال، K_s رسانایی گرمایی ذرات جامد، n: فاکتور ضریب شکل (برای کره ۳ و برای سیلندر ۶) و نسبت حجمی  نانو ذرات.
با این حال چندین رابطه ثبت تجربی برای محاسبه رسانایی مخلوط دو فازی وجود دارد. اساسل همه آنها بر پایه تعریف رسانایی گرمایی مخلوط دو جزئی است‍[۲۶]: