با توجه به نیاز جامعه‌ی امروز به توان پردازشی بالاتر و قابلیت استفاده از امکانات پردازشی برای عموم متقاضیان، فناوری پردازش ابری به عنوان یک راهکار عملی در صدر مسایل مورد بحث این حوزه قرار دارد. از سوی دیگر مدیریت فنی و هزینه‏ی زیرساخت‏های عمومی ارایه‏دهنده‏ی این سرویس‏ها یکی از چالش‌های مهم امروز است. اگرچه با به خدمت گرفتن فناوری مجازی‏سازی بسیاری از چالش‏های این حوزه رفع گردیده، ولی مسایل جدیدی را پیش روی محققان قرار داده است. در این پایان‌نامه سعی کرده‏ایم با معرفی یکی از چالش‏های مجازی‏سازی به نام تداخل بار کاری و تببین اثر آن بر زمان اجرای نرم‏افزارها كه کاهش کیفیت سرویس و افزایش مصرف انرژی را نیز در پی دارد، الگوریتمی جهت زمان‏بندی ماشین‏های مجازی بر مبنای کاهش تداخل بار کاری ارایه نماییم. این الگوریتم می‏كوشد كه ماشین‏های مجازی با تداخل بار كاری بالا بر روی یك كارگزار تجمیع نشوند. این مساله را می‏توان با مساله‏ی كوله‏پشتی دودویی چندگانه مدل نمود كه متاسفانه در زمره‏ی مسایل NP-Complete است. با توجه به این كه در مقوله‏ی زمان‏بندی، زمان اجرای الگوریتم نیز اهمیت شایانی دارد، جهت حل مساله از روش تقریبی استفاده شده است. به این ترتیب كه با پذیرش خطا، مساله‏ی زمان‏بندی ماشین‏های مجازی در زمانی قابل قبول حل شده است. نتایج ارزیابی‌ الگوریتم ارایه شده و مقایسه‏ی آن با دیگر الگوریتم‏ها، نشان از کاهش زمان اجرای نرم‏افزار که باعث بهبود پارامترهای کیفی و هزینه‏ای سیستم‏های پردارش ابری خواهد شد. مثلا برای مركز داده‏ای كه قرار است 1000 ماشین مجازی را بر روی 50 ماشین فیزیكی زمان‏بندی نماید، الگوریتم ارایه شده بهبود 6% در زمان اجرا و افزایش 5/2برابری ضریب تجمیع را نسبت به الگوریتم شناخته شده‏ی چرخشی دارد. واژه‌های كلیدی: مجازی‏سازی، پردازش ابری، تداخل بار کاری، زمان‏بندی، مقیاس‏پذیری.

با پیشرفت تکنولوژی ساخت وسایل الکترونیکی و مقرون به صرفه شدن شبکه‌های حسگر در مقیاس‌های بزرگ، شبکه­ های حسگر بی­سیم زمینه‌های تحقیقاتی را با رشد سریع و جذابیت بسیار فراهم می­ کنند که توجهات زیادی را در چندین سال اخیر به خود جلب کرده است. شبکه‌های حسگر بی‌سیم با مقیاس بزرگ حاوی چند صد تا […]

امروزه به اشتراک گذاری فایل‌ها به صورت گسترده‌ایی در حال استفاده است به طوری که حدودا 70% ترافیک اینترنت را شامل می‌شود. اخیرا کاربرد جدیدی برای برنامه‌های نظیر به نظیر به وجود آمده است به نام جریان سازی صوت و تصویر. همان گونه که برنامه‌های اشتراک فایل بر روی تبادل داده‌های ثابت کار می‌کنند، برنامه‌های جریان‌سازی بر روی بهبود کارائی خود با توجه به محدودیت‌های زمانی کار می‌کنند. در این برنامه‌ها هر گره به صورت مستقل چند گره‌ی دیگر را به عنوان همسایه انتخاب می‌کنند و داده‌های جریان را با آن‌ها مبادله می‌کنند. در این رساله یک مکانیزم تشویقی کاملا توزیع شده و مقیاس‌پذیر برای جریان‌سازی زنده بر روی یک شبکه پوششی نظیر به نظیر را ارائه می‌دهیم. مکانیزم ما شامل روش امتیازدهی ترکیبی رانش-کشش برای رسیدن به یک کارایی بالا است (از نظر تاخیر، پیوستگی نمایش، همکاری و غیره). مهمترین قسمت کار ما بالا بردن پیوستگی نمایش و جلوگیری از اختلال گره‌های سودجو و در نتیجه بالارفتن کیفیت سرویس می‌باشد. آزمایشات ما نشان داد که این ایده با وجود درصد گره‌های سودجو ی بالا هم کیفیت خوبی را ارائه می‌دهد. کلمات کلیدی: شبکه‌های نظیر به نظیر (Peer-to-peer)، جریان‌سازی تصویر (Live video streaming)، مکانیزم تشویقی (Incentive)، گره‌های سودجو (Free-